Зигмунд Фројд (6 мај 1856 - 23 септември 1939) — австриски
невролог, основач на психоаналитичката школа за психологија. Фројд е најпознат
по неговите теории за несвесниот ум и механизмите за заштита од потиснување и
по создавањето на клиничкото применување на психоанализата за лекување на
психопатологијата со помош на разговор помеѓу пациентот и психоаналитичарот.
Фројд исто така го препознаваме и по неговото редефинирање на сексуалната желба
како основна мотивациона енергија на човековиот живот, како и неговите
терапевтски техники, во коишто спаѓа употребата на слободното здружување,
неговата теорија на пренесување во терапевтските врски и толкувањето на
соништата како внатрешни извори на несвесните желби. Тој исто така е еден од
првите истражувачи од областа на неврологијата во церебралната патологија.Во академијата, неговите идеи продолжуваат да
влијаат на хуманистичките и некои од општествените науки.
